Bazen bir şeyler yazmak zor oluyor ama...

Hep beraber öyle zor günler geçiriyoruz ki, bir şeyler yapmak, bir şeyler yazmak çoğu zaman anlamsız geliyor. Yaşanan büyük acıları kendi acımız gibi içimizde hissediyoruz. Ben de günlerdir hiçbir şey yapmak için kendimde güç bulamıyordum. Hala da bir şey yapasım yok. Yaşanan acının, kaybın ve çaresizliğin yanında çok boş şeylerle uğraştığını düşünüyor bazen insan. Ben de bir şeyler yazma isteği ve ihtiyacı duydum. Blogda güncel konulara ilişkin duygularımı ve düşüncelerimi paylaşmamaya özen gösteriyorum. Burası sadece el işlerine ait olsun istiyorum ama bu defa bir istisna oldu.

Aslında uzun uzun yazmak, anlatmak istediğim iki çantayı paylaşmak istiyorum. Ama uzun uzun yazmak konusunda pek şevkim yok. Eminim beni idare edersiniz.

Öncelikle kumaşların adresini vereyim: BAYKUMAŞ. Baykumaşdan gelen kumaşlardan yaz renklerini, biraz "marine" bir havayı yakalamak istediğim iki çanta oldu.

Kartonlara teyellediğim kare ve üçgen parçalardan oluşan kalp ve kuş şekilleri sonunda iki çantaya dönüşecekler.

Fon kumaşı açık gri bir poplin.

İşte kare ve üçgenlerden oluşan "kuş".

Ve "kalp".

Oluşan blokun etrafına ana rengim olan gri ile şeritler hazırladım.

Kartonları çıkarttıktan sonra ise sıkıştırılmış elyafla yorganladım.

Çantaların saplarını ve arkalarını kırmızı kumaşla hazırladım.

İkisinin de içine de üzerinde kullandığım çizgili kumaşlarla astar yaptım.

İşte böyle...

 Son söz olarak söylemek istediğim çok şey olsa da, en önemli temenni ile bitirmek istiyorum. Tüm ülkeme insanların birbirini sevdiği, saydığı, değer verdiği ve demokrasi çerçevesinde yönetilebildiği yarınlar diliyorum. 

Sevgilerimle...